Zasada ostrożnej wyceny
Przestrzeganie nadrzędnych zasad rachunkowości jest obowiązkiem każdej jednostki prowadzącej pełne księgi rachunkowe. Zasad tych jest kilka, a jedną z nich jest zasada ostrożnej wyceny określana mianem zasady ostrożności.
Spis treści
Zasada ostrożnej wyceny w księgowości – definicja
Zasada ostrożnej wyceny to jedna z nadrzędnych zasad rachunkowości nakazująca wyceniać zasoby majątkowe danej jednostki oraz źródła ich pochodzenia w taki sposób, żeby wynik finansowy nie uległ zniekształceniu. O stosowaniu tej zasady stanowi w Polsce ustawa o rachunkowości, a dokładniej, art. 7 ust. 1. Zgodnie z tymi zapisami przy stosowaniu zasady ostrożności bez względu na wysokość wyniku finansowego trzeba uwzględnić:
– zmniejszenie wartości użytkowej lub handlowej składników aktywów, w tym także tych dokonywanych w postaci odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych;
– wyłącznie niewątpliwe pozostałe przychody operacyjne i zyski nadzwyczajne,
– wszystkie poniesione pozostałe koszty operacyjne i straty nadzwyczajne,
– rezerwy na znane jednostce ryzyko, grożące straty oraz skutki innych zdarzeń.
Zasada ostrożnej wyceny w księgowości – współczesne interpretacje
Wyróżnia się dwie współczesne interpretacje zasady ostrożnej wyceny, a mianowicie:
– interpretację tradycyjną (klasyczną) – w trakcie wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego jednostka powinna mieć na uwadze głównie ryzyko i niepewność związane z prowadzeniem działalności; koszty, straty i zobowiązania wyceniane są na jak najwyższym możliwym poziomie, natomiast przychody i zyski wykazuje się w najniższej możliwej ,
– interpretację przyjętą przez Komitet Międzynarodowych Standardów Rachunkowości – zgodnie z nią zasada ostrożności odnosi się do wyceny aktywów i zobowiązań oraz przychodów i kosztów w taki sposób, aby wartość aktywów lub przychodów nie była zawyżona, a wartość kosztów lub zobowiązań zaniżona.
Zasada ostrożnej wyceny w księgowości – to trzeba wiedzieć!
Największą korzyścią płynącą ze stosowania zasady ostrożnej wyceny jest uzyskanie realnej wyceny majątku jednostki i fatycznie wypracowanego przez nią wyniku finansowego. Stosując zasadę ostrożności, łatwiej jest zarządzać przedsiębiorstwem dzięki zachowaniu ostrożności oraz zwiększeniu wiarygodności informacji znajdujących się w sprawozdaniu finansowym. Trzeba jednak pamiętać, że ocena ma tu subiektywny charakter, co utrudnia porównywanie sprawozdań finansowych z różnych okresów.
